Na 1,5 jaar ‘in business’ wordt het volgens mij wel tijd dat ik wat meer ga schrijven over mijn kunstenaarsreis: mijn schilderproces, mijn ideeën, mijn inspiratie, etc. Dus bloggen ‘it is’. . . Beetje old school misschien, maar toch geloof ik er nog steeds in. Ik maakte er alleen geen tijd voor tot nu toe. Als je nét met je bedrijf begonnen bent dan komt er zóveel op je af, maar nu ik 1,5 jaar verder ben heb ik goede hoop dat het gaat lukken.
Waarom bloggen?
Op Instagram en Facebook heb ik al best wel veel geschreven, maar dat is nou niet echt overzichtelijk. Hier op mijn website komt alles samen en kan ik categorieën aanmaken, waar mijn schilderproces er één van is.. Er valt ook meer dan genoeg te vertellen, dus waar ik op social media gebleven was, ga ik hier gewoon lekker verder. Sterker nog, ik kan veel meer de diepte in, want op social wordt toch minder goed gelezen heb ik gemerkt.
Wat kun je verwachten: ik schrijf zoals ik me voel, en vertel over wat ik meemaak en de inzichten die ik krijg. Hierdoor zal iedere post weer wat andere facetten bevatten, en soms ook overlap. Hopelijk interessant 🙂
Waarom thema’s?
Het werken met een thema of onderwerp geeft me een kader en zorgt dat ik meer de diepte in kan (ik heb de neiging om er anders van alles bij te halen waardoor het onoverzichtelijk wordt). Ondanks dat ik van vrijheid houd (één van mijn kernwaarden) zijn grenzen ook heel behulpzaam. Ik kan betere intenties zetten voor het werk dat ik ga maken, en het brengt het me rust, inspiratie en focus. Ik denk dat het voor liefhebbers van mijn werk en verzamelaars ook makkelijker te begrijpen is wanneer schilderijen in een collectie een thema hebben. Naast het verrassingselement hebben mensen hebben toch ook vaak behoefte aan duidelijkheid. Ook in de kunst. Of vooral in de kunst 😉
Hoe kom ik tot een onderwerp of thema?
Ik ben een soort spons. Ik verwonder me over van alles en nog wat om mij heen. Verwondering is soort rode draad in mijn werk. De kleinste details kunnen mij inspireren en zijn belangrijk voor mijn schilderproces. Meestal haal ik inspiratie uit de natuur of krijg ik ineens een ingeving, en heel soms wordt ik aangestoken door andere kunstenaars. Mijn zintuigen spelen een grote rol. Reizen, goed om me heen kijken en de sfeer opsnuiven werkt goed. Zoals mijn laatste trip naar Zuid Frankrijk me enorm goed gedaan heeft. De lavendel velden, de imposante rotsen… Zelfs dit kleine vaasje hieronder bijvoorbeeld (gevonden bij een oude boerderij, verlaten, maar prachtig): daar ga ik zeker iets mee doen!
Vandaag wil ik je meenemen in een deel van mijn schilderproces
Vroeger schilderde ik er graag flink op los. Allerlei onderwerpen, stijlen en mediums passeerden de revue. Meestal heel figuratief. Er zat alleen niet echt een lijn in… Dat was ook goed, want daardoor heb ik heel veel geleerd. Vooral ook hoe het níet moet! Of wat ik níet mooi vind. Tegenwoordig werk ik meer expressionistisch en liever in collecties. En daarvoor bedenk ik dan een thema. Dat begint met allerlei ideeën, vrij experimenteren met materialen, beelden verzamelen. Daar komt dan meestal wat uit wat bij mij resoneert, waar ik van ‘aan’ ga. Soms krijg ik verzoeken van mijn volgers, en dat vind ik ook heel motiverend: dat neem ik altijd mee in overweging, zoals bv. het geval was voor mijn maanschilderijen. Onlangs kreeg ik een aantal keer de vraag of ik iets met vlinders zou kunnen doen, dus wie weet!
Abstractie en impressionisme
Ik schilder haast nooit meer iets na. Eigenlijk vind ik dat niet zo interessant, want dat ís er al. Ik maak zelfs geen schetsen: ik maak ‘mental pictures‘. Maar de interpretatie van iets vind ik wél boeiend. Een abstracte weergave waarbij het gevoel van de essentie naar voren komt. Een impressie. Van niets iets maken. Iets creëren wat er voorheen niet was, iets wat alleen door mij tevoorschijn kan komen. En fantasie, dat vind ik ook belangrijk.
Aquarel versus Acrylverf
Ik laat me ook inspireren door de verf en de ondergronden: de mogelijkheden maar zeker ook de beperkingen dagen mij uit. Zo is aquarelverf een heel uitdagend medium, wat een eigen wil heeft, en moeilijk te controleren is. Maar dat maakt het juist interessant. En het karakter van acrylverf is zó anders, dat het een heel ander soort werk voortbrengt.
In de afgelopen jaren heb ik vooral met aquarelverf geschilderd (lees; gestoeid!) en ondanks dat we op jonge leeftijd uit elkaar zijn gegaan, en ik ondertussen allerlei uitstapjes heb gemaakt, zijn we sinds 4 jaar weer bij elkaar en meer verliefd dan ooit ;-). Maar acrylverf is mijn ‘lover on the side’ die me blijft verleiden op momenten. En dus zweef ik een beetje heen en weer tussen deze twee liefdes…
Aquarel op doek??
Inmiddels sta ik bekend om mijn aquarel schilderijen, en heb ik al een aantal keer de vraag gekregen of ik ook grote aquarellen op canvas doek kan maken? En dat is best lastig! Want aquarel verf werkt het beste op papier. Maar daardoor is het dus een uitdaging. Inmiddels heb ik al wat onderzoek en experimenten gedaan en ga ik zeker in de toekomst proberen om die twee tegenpolen te combineren. Het zal mijn schilderproces zeker beïnvloeden. Wie weet komt er iets heel bijzonders uit en kan ik er wel een signature style van maken! Lijkt me fantastisch. Ik hoop dat je me hierin volgt 🙂
Naast het schrijven over mijn kunstenaarsreis en schilderprocessen, wil ik in deze artikelen op allerlei manieren van waarde zijn voor jou, dus als je ideeën hebt voor me, onderwerpen waar jij graag over zou lezen of leren, dan hoor ik dat graag. Je kan altijd een reactie achterlaten onderaan dit artikel!
